Στη σκιά της Ακρόπολης και του Λυκαβηττού.
Ξεναγούσα μια φίλη από το εξωτερικό επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Εκείνη, δείχνοντας την Ακρόπολη φωτισμένη, μου είπε κλαίγοντας (και όχι απλά δακρύζοντας): «Πώς μπορείτε να περπατάτε σα να μην τρέχει τίποτα, κάτω από αυτό το θαύμα;» Ξαφνιάστηκα με την απρόσμενη
