Αυτό το δερμάτινο κράνος, παρουσιάστηκε κατά τα μέσα της δεκαετίας του ’30  και έμεινε σε χρήση και μεταπολεμικά κυρίως στα χέρια ιδιωτών. Παράχθηκε από την S.LEWIS, σε σχέδιο παρόμοιο με εκείνο της D.LEWIS/Aviakit. Παρά τη φαινομενική συνωνυμία αλλά και το παρόμοιο σχέδιο, οι δύο εταιρείες δεν είχαν κάποια σχέση μεταξύ τους (τουλάχιστον απ’όσο γνωρίζω). Τα δερμάτινα κράνη της S.LEWIS παράγονταν και χωρίς τη μετωπιαία ζώνη σύσφιξης (παρόλο που το παρόν δείγμα την έχει), ενώ από την άλλη, χαρακτηριστικό της D.LEWIS ήταν μία επιπρόσθετη μπορντούρα από δέρμα γύρω από το στρογγυλό κάλυμμα των αφτιών. Τα σχέδια αυτά παραγόντουσαν πιθανώς και από άλλες εταιρείες αλλά και σε ύφασμα για τους καλοκαιρινούς μήνες. Αξιοποιήθηκαν κυρίως στην πολιτική αεροπορία, αγορασμένα από ιδιώτες, σε διθέσια εκπαιδευτικά αεροσκάφη που χρησιμοποιούσαν σύστημα επικοινωνίας με Gosport. Παρ’όλο που ήταν αγορασμένα από ιδιώτες, πολλά από αυτά φαίνονται να χρησιμοποιούνται και από χειριστές της πολεμικής αεροπορίας κυρίως σε εκπαιδευτικές ή μη-επιχειρησιακές πτήσεις. Πιθανώς αυτό να εντάθηκε όταν κατά τον πόλεμο, το μεγαλύτερο μέρος του υλικού της πολιτικής αεροπορίας, κατέληξε να αξιοποιείται από την πολεμική.

Τα Gosports του παρόντος σετ, είναι τύπου DH και το όνομά τους οφείλεται στο ότι είχαν σχεδιαστεί αρχικά για να χρησιμοποιούνται στο διθέσιο De Havilland Tiger Moth. Η επικοινωνία με Gosport ήταν αρκετά πρωτόγονη και λειτουργούσε ως εξής: Ο εκπαιδευτής μιλούσε σε ένα χωνί που συνδεόταν σε ελαστικό σωλήνα, και εκείνος με τη σειρά του συνδεόταν με το σωλήνα των Gosports του εκπαιδευόμενου που έφτανε μέχρι τα αφτιά του. Η μετάδοση του ήχου γινόταν δηλαδή απ’ευθείας και όχι μέσω ηλεκτρονικών. Με αυτόν τον τρόπο μπορούσε να του δίνει οδηγίες κατά τη διάρκεια της πτήσης και σε περιβάλλον ανοικτής καμπίνας. Τα Gosport εγκαθίστανται γρήγορα στο δερμάτινο κράνος, απλά ανοίγοντας τις “τσέπες” που υπάρχουν στο ύψος των αφτιών, και σφηνώνοντας μέσα το δίσκο ακουστικών.

Τα γυαλιά είναι επίσης ιδιωτικά αγορασμένα και όχι παροχή της πολεμικής αεροπορίας. Αν και μοιάζουν με τα γνωστά MarkII, στην πραγματικότητα αποτελούν φτηνό αντίγραφο που έβγαινε για ιδιωτική χρήση από αεροπόρους, αυτοκινητιστές και αναβάτες μοτοσυκλετών. Το παρόν δείγμα φαίνεται να έχει παραχθεί είτε λίγο πριν τον πόλεμο ή πιο πιθανά μεταπολεμικά. Τα παλιότερα δείγματα είχαν διαφορετικό λάστιχο, πιο λεπτό με γάντζο. Συνήθως παραγόντουσαν με διπλό γυαλί ενισχυμένο με σιλικόνη ενδιάμεσα (διάφανη, κίτρινη, πορτοκαλί ή πράσινη), ώστε να αντέχει στα χτυπήματα. Σε περίπτωση θραύσης μπορούσε να ραγίσει μόνο το εξωτερικό και το εσωτερικό να προστατεύσει τα μάτια του αεροπόρου. Κατά τις εργασίες αποκατάστασής του, τα αυθεντικά τζάμια αντικαταστάθηκαν με plexiglass.

Στο δερμάτινο κράνος έχουν γίνει εργασίες συντήρησης (καθαρισμός και φροντίδα). Επίσης χρειάστηκε να προστεθεί κομμάτι δέρματος σε σημείο που είχε τρυπήσει, ενώ αλλάχθηκαν και τα  snap buttons και από τις δύο πλευρές. Τα υπόλοιπα κομμάτια του είναι αυθεντικά.

Κωδ.: E200